Instytut Handlu Wewnętrznego i Usług

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instytut Handlu Wewnętrznego i Usług – jednostka organizacyjna Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług mająca na celu prowadzenia prac naukowo-badawczych w zakresie funkcjonowania rynku i kształtowania konsumpcji.

Powołanie instytutu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z 1976 r. w sprawie połączenia Instytutu Handlu Wewnętrznego i Instytutu Ekonomiki Usług i Drobnej Wytwórczości w Instytut Handlu Wewnętrznego i Usług. ustanowiono Instytut[1]. Powołanie instytutu pozostawało w związku z obwieszczenie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki z 1975 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych[2].

Zwierzchni nadzór na Instytutem sprawował Minister Handlu Wewnętrznego i Usług.

Działania Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem działania Instytutu było prowadzenie prac naukowo-badawczych, rozwojowych, usługowych o charakterze naukowo-badawczym lub rozwojowym oraz wdrożeń w zakresie:

  • organizacji, zarządzania i techniki handlu oraz usług,
  • ekonomiki handlu i usług,
  • badań rynku i kształtowania konsumpcji.

Działanie Instytutu z 1985 r.[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z 1983 r. zmieniające zarządzenie w sprawie połączenia Instytutu Handlu Wewnętrznego i Instytutu Ekonomiki Usług i Drobnej Wytwórczości w Instytut Handlu Wewnętrznego i Usług ustanowiono Instytut Rynku Wewnętrznego i Konsumpcji[3].

Ponadto rozszerzono działania o:

  • funkcjonowanie rynku i rynkowych uwarunkowań rozwoju gospodarczego,
  • prognozowania popytu oraz programowania i planowania konsumpcji towarów i usług,
  • organizacji rynku i efektywności funkcjonowania przedsiębiorstw, których procesy produkcji, obrotu towarowego i usług służą bezpośrednio zaspakajaniu społecznych potrzeb konsumpcyjnych.

Ustanowienie Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur z 2006 r.[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozporządzenie Ministra Gospodarki z 2006 r. w sprawie połączenia Instytutu Rynku Wewnętrznego i Konsumpcji oraz Instytutu Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego ustanowiono Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur[4].

Nadzór nad Instytutem sprawuje minister właściwy do spraw gospodarki.

Przedmiot działania Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem działania Instytutu jest:

  • prowadzenie badań naukowych i prac badawczych związanych z funkcjonowaniem rynku;
  • prowadzenie działalności szkoleniowej, normalizacyjnej, ochrony własności patentowej oraz informacji naukowo-technicznej;
  • prowadzenie współpracy krajowej i międzynarodowej z jednostkami naukowo-badawczymi, stowarzyszeniami i instytucjami w zakresie przedmiotowych działań oraz upowszechnianie wyników badań.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarządzenie nr 27 Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1976 r. w sprawie połączenia Instytutu Handlu Wewnętrznego i Instytutu Ekonomiki Usług i Drobnej Wytwórczości w Instytut Handlu Wewnętrznego i Usług. M.P. z 1976 r. nr 19, poz. 85
  2. Obwieszczenie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki z dnia 15 lutego 1975 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych. Dz.U. z 1975 r. nr 7, poz. 41
  3. Zarządzenie nr 5 Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 marca 1983 r. zmieniające zarządzenie w sprawie połączenia Instytutu Handlu Wewnętrznego i Instytutu Ekonomiki Usług i Drobnej Wytwórczości w Instytut Handlu Wewnętrznego i Usług. M.P. z 1983 r. nr 10, poz. 55
  4. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie połączenia Instytutu Rynku Wewnętrznego i Konsumpcji oraz Instytutu Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego. Dz.U. z 2006 r. nr 245, poz. 227