Instytut Urbanistyki i Architektury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instytut Urbanistyki i Architektury – państwowy instytut naukowo-badawczy podległy Ministerstwu Budownictwa, istniejący w latach 1949–1974, który utworzony został w celu prowadzenie i organizowanie prac naukowo-badawczych w zakresie architektury i urbanistyki[1]. Instytut powstał w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministrem Skarbu.

Powstanie Instytutu miało ścisły związek z ustawą z 1949 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa[2].

Zwierzchni nadzór nad Instytutem sprawował Minister Budownictwa.

Zadania Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Zadaniem Instytutu było:

  • prowadzenie i organizowanie prac naukowo-badawczych w zakresie architektury oraz zabudowy i realizacji osiedli miejskich i wiejskich,
  • wydawanie publikacji w zakresie zadań urbanistyki i architektury oraz popularyzacja zagadnień w tym zakresie.

W celu prowadzenia badań oraz wykonywania prac w zakresie zagadnień specjalnych w ramach Instytutu utworzono odpowiednie zakłady. Zakłady powoływał Minister Budownictwa.

Dochody i wydatki Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Ogół dochodów i wydatków Instytutu objęty był budżetem Państwa (budżet centralny) w części dotyczącej Ministerstwa Budownictwa. Podstawą działalności finansowej Instytutu stanowiły budżety roczne.

Wpływy składały się z:

  • dopłat przewidzianych w rocznym budżecie Ministerstwa Budownictwa,
  • opłat za dokonane czynności,
  • darowizn i zapisów,
  • dochodów z posiadanego majątku,
  • dochodów ze sprzedaży wydawnictw,
  • innych źródeł.

Wydatki Instytutu wiązały się z pokrywanie kosztów osobowych i rzeczowych funkcjonowania jednostki badawczo-rozwojowej.

Władze Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Władzą Instytutu stanowili: Dyrektor i Rada Naukowa.

W skład dyrekcji wchodzili: dyrektor naczelny, reprezentujący Instytut samodzielnie oraz podlegli mu dyrektorzy.

Radę Naukową Instytutu powoływał i odwoływał Minister Budownictwa.

Przekształcenie Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z 1974 r. w sprawie połączenia Instytutu Ochrony Środowiska, Instytutu Urbanistyki i Architektury, Instytutu Gospodarki Mieszkaniowej oraz Instytutu Gospodarki Komunalnej w Instytut Kształtowania Środowiska włączono Instytut Urbanistyki i Architektury do Instytutu Kształtowania Środowiska[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarządzenie Ministra Budownictwa z dnia 29 lipca 1949 r. o utworzeniu Instytutu Urbanistyki i Architektury. M.P. z 1949 r. nr 49, poz. 688
  2. Ustawa z dnia 27 kwietnia 1949 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa. Dz.U. z 1949 r. nr 30, poz. 216
  3. Zarządzenie nr 13 Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 stycznia 1974 r. w sprawie połączenia Instytutów: Ochrony Środowiska, Urbanistyki i Architektury, Gospodarki Mieszkaniowej oraz Gospodarki Komunalnej w Instytut Kształtowania Środowiska. M.P. z 1974 r. nr 5, poz. 31