Irlandzkie strajki bankowe
Irlandzkie strajki bankowe pomiędzy 1966 i 1976 rokiem to seria trzech strajków trwających w sumie około roku, w czasie których zamknięte były wszystkie stowarzyszone banki świadczące usługi detaliczne w Republice Irlandii. Strajki umożliwiły ekonomistom zbadanie funkcjonowania współczesnej gospodarki w sytuacji, w której uniemożliwiony jest dostęp do lokat bankowych[1].
Strajki objęły następujące stowarzyszone banki: Bank of Ireland, Allied Irish Banks, Northern Bank i Ulster Bank. Strajki trwały:
- od 7 maja do 30 lipca 1966
- od 1 maja do 17 listopada 1970
- od 28 czerwca do 6 września 1976
Najdłuższym ze strajków był ten z 1970, trwał sześć miesięcy. Bank centralny umożliwił w ograniczonym stopniu dokonywanie wypłat gotówki z banków niestowarzyszonych. Strajk wpłynął nie tylko na transakcje finansowe, dotknął także rynku nieruchomości, gdyż wiele dokumentów było przechowywanych w bankach. Wpływ na irlandzką gospodarkę był zaskakująco mały, gdyż Irlandczycy obracali między sobą czekami na zasadzie wzajemnego zaufania, skutecznie zastępując nimi pieniądze[2]. Kraj przeszedł przez strajk zasadniczo suchą stopą, jednak duża firma (Palgrave Murphy) upadła, gdy strajk się kończył i zostawały zawierane porozumienia, ale do tego bankructwa najprawdopodobniej i tak by doszło. Strajk miał niewielki wpływ na główne problemy gospodarcze kraju, którymi były bezrobocie i niepokoje w przemyśle, spowodowane inflacją[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ANTOIN E. MURPHY, MONEY IN AN ECONOMY WITHOUT BANKS: THE CASE OF IRELAND, „The Manchester School”, 46 (1), 1978, s. 41–50, DOI: 10.1111/j.1467-9957.1978.tb00151.x, ISSN 1463-6786 [dostęp 2018-08-28] (ang.).
- ↑ How six-month bank strike rocked the nation - Business - Independent.…, „archive.is”, 2 sierpnia 2012 [dostęp 2018-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-02].
- ↑ Brendan Keenan: It's 1970: Industrial unrest and a jobless rate of 7pc are key concerns - Independent.ie, „Independent.ie” [dostęp 2018-08-28] (ang.).