Iznogud (komiks)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 09:02, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Iznogud (fr. Iznogoud) – francuska seria komiksowa autorstwa René Goscinnego (scenariusz) i Jeana Tabary'ego (rysunki), ukazująca się od 1962 roku, najpierw na łamach czasopisma "Record", a później w formie niezależnych tomów.[1] Od śmierci Goscinny'ego w 1977 roku nowe odcinki tworzy Tabary. W Polsce seria ukazywała się nakładem wydawnictwa Egmont Polska w latach 2000–2002[2].

Fabuła

Komiks jest opowieścią o przygodach wezyra Iznogouda. Jest on z natury podły, niegodziwy, chciwy i dwulicowy (stąd jego imię - Iznogud jest fonetycznym zapisem angielskiego zwrotu is no good, czyli "niedobry"). Razem ze swoim wiernym sługą Pali Bebechem dokonuje serii spisków w celu przejęcia władzy nad Kalifatem i zdetronizowania dobrodusznego, lecz safandułowatego kalifa Haruna Arachida. Na końcu każdej opowieści spisek obraca się przeciw wezyrowi, który sam pada jego ofiarą. Każde opowiadanie jest pełne żartów słownych. Komiks jest także po części parodią Księgi tysiąca i jednej nocy i wykorzystuje ich sztafaż i estetykę. Pełno w nim dżinnów, latających dywanów i czarodziejów.[3]

Albumy

  1. Le Grand Vizir Iznogoud (1966)
  2. Spiski wielkiego Wezyra (Les Complots d'Iznogoud 1967, wydanie polskie 2001)
  3. Wakacje Kalifa (Les Vacances du calife 1968, wyd. pol. 2002)
  4. Żrący dżin (Iznogoud l'infâme 1969, wyd. pol. 2000)
  5. Gwiazdy dla Iznoguda (Des Astres pour Iznogoud 1969, wyd. pol. 2001)
  6. Iznogoud et l'ordinateur magique (1970)
  7. Marchewka dla Wezyra (Une Carotte pour Iznogoud 1971, wyd. pol. 2000)
  8. Dzień szaleńców (Le Jour des fous 1972, wyd. pol. 2001)
  9. Le Tapis magique (1973)
  10. Iznogoud l'acharné (1974)
  11. La Tête de turc d'Iznogoud (1975)
  12. Le Conte de fées d'Iznogoud (1976)
  13. Je veux être calife à la place du calife (1978)
  14. Les Cauchemars d'Iznogoud (Tome 1) (1979)
  15. L'Enfance d'Iznogoud (1981)
  16. Iznogoud et les femmes (1983)
  17. Les Cauchemars d'Iznogoud (Tome 4) (1984)
  18. Le Complice d'Iznogoud (1985)
  19. L'Anniversaire d'Iznogoud (1987)
  20. Iznogoud enfin calife! (1989)
  21. Le Piège de la sirène (1992)
  22. Les Cauchemars d'Iznogoud (Tome 2) (1994)
  23. Les Cauchemars d'Iznogoud (Tome 3) (1994)
  24. Les Retours d'Iznogoud (1994)
  25. Qui a tué le calife? (1998)
  26. Un Monstre sympathique (2000)
  27. La Faute de l'ancêtre (2004)
  28. Les Mille et Une Nuits du Calife (2008)
  29. Iznogoud Président (2012)
  30. Iznogoud de père en fils (2015)

Adaptacje

Na podstawie serii komiksowej w 1995 roku powstał 52-odcinkowy serial animowany (emitowany w Polsce pod tytułem Wezyr Nic-po-nim)[4] oraz film fabularny (2005), w którym rolę Iznoguda zagrał Michaël Youn[5]. Pierwotnie sam Goscinny chciał stworzyć ekranizację z Louisem de Funèsem w roli głównej, lecz jego plan nie powiódł się.[6]

Przypisy

  1. Iznogoud - BD, informations, cotes [online], www.bedetheque.com [dostęp 2015-12-14].
  2. Iznogud - komiks.gildia.pl - komiks, recenzje, newsy, galerie, konkursy [online], www.komiks.gildia.pl [dostęp 2015-12-14].
  3. O serii / Iznogud / Humor [online], www.swiatkomiksu.pl [dostęp 2015-12-14].
  4. Iznogoud (TV Series 1995– ) [online], IMDb [dostęp 2015-12-14].
  5. Iznogud / Iznogoud [online], Filmweb [dostęp 2015-12-14].
  6. Histoires de Tournages [online], Histoires De Tournages [dostęp 2015-12-14].