Józefada w pięciu pieniach
Józefada w pięciu pieniach – poemat epicki Jędrzeja Świderskiego[1], opublikowany w 1818. Bohaterem utworu jest książę Józef Poniatowski[2]. Jak zauważa Roman Dąbrowski, epos jest ukształtowany na wzór dzieł antycznych, a sam książę wystylizowany na dawnego herosa i nazywany na przykład Drugim Hektorem[3]. Utwór jest napisany typowym dla oświecenia trzynastozgłoskowcem ze średniówką po sylabie siódmej, rymowanym parzyście.
- „Bóg mi dodał wasz honor, niech was nic nie smuci,
- Jemu oddam, gdy duch mój do niego powróci”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Świderski, Jędrzej. gutenberg.czyz.org. [dostęp 2017-12-26]. (pol.).
- ↑ Jan Musiał: Herosi eposów barokowych i późniejszych. Trwanie sarmackiego ethosu rycerskiego. repozytorium.uph.edu.pl. s. 67-68. [dostęp 2018-01-14]. (pol.).
- ↑ Roman Dąbrowski: Między Marsem a Minerwą. Zwycięski heroizm w oświeceniowej epopei, w: Maria Cieśla-Korytowska, Olga Płaszczewska (red.), Prace Herkulesa - człowiek wobec wyzwań, prób i przeciwności. books.google.pl, 2012. s. 101-102. [dostęp 2018-01-13]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jędrzej Świderski: Utwory poetyckie. Antologia. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2010. ISBN 978-83-7638-048-3.