Justin Morrow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justin Morrow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 października 1987
Cleveland

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Toronto FC

Numer w klubie

2

Kariera juniorska
Lata Klub
2006–2009 Notre Dame Fighting Irish
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007 Indiana Invaders 8 (1)
2008 Cleveland Internationals 14 (11)
2009 Chicago Fire Premier 15 (1)
2010–2013 San Jose Earthquakes 73 (2)
2010 FC Tampa Bay (wyp.) 5 (0)
2011 FC Tampa Bay (wyp.) 2 (0)
2014– Toronto FC 134 (15)
W sumie: 251 (30)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013–  Stany Zjednoczone 4 (0)
  1. Aktualne na: 1 stycznia 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 stycznia 2018.

Justin Morrow (ur. 4 października 1987 w Cleveland) – amerykański piłkarz występujący na pozycji lewego obrońcy, obecnie zawodnik kanadyjskiego Toronto FC.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Morrow pochodzi z Cleveland w stanie Ohio. Jego ojciec w młodości uprawiał wrestling, zaś matka trenowała hokej na trawie[1]. Posiada młodszą siostrę. Uczęszczał do lokalnej Saint Ignatius High School, gdzie był wyróżniającym się zawodnikiem szkolnych rozgrywek. Zdobył ze swoją drużyną dwa z rzędu mistrzostwa stanu (2004, 2005), pierwsze w historii swojej szkoły – sam zaś został wybrany do adidas/NSCAA High School All-American[2]. Równocześnie trenował również lekkoatletykę. W późniejszym czasie studiował na University of Notre Dame w South Bend, w stanie Indiana, występując w uczelnianym zespole Notre Dame Fighting Irish[1]. Podczas pobytu w drużynie dwukrotnie był wybierany do Big East Academic All-Star (2007, 2008), a na ostatnim roku pełnił rolę kapitana ekipy[2]. Równocześnie grał w kilku zespołach z czwartego poziomu rozgrywkowego – USL Premier Development League, kolejno były to Indiana Invaders, Cleveland Internationals i Chicago Fire Premier.

W styczniu 2010 Morrow został wybrany w ramach MLS SuperDraft (z dwudziestego ósmego miejsca) przez San Jose Earthquakes[1]. W drużynie tej pierwszy mecz rozegrał w kwietniu 2010 z Real Salt Lake (3:3, 5:3 k) w krajowym pucharze (U.S. Open Cup), strzelając wówczas gola. W Major League Soccer zadebiutował 1 maja 2010 w wygranym 1:0 spotkaniu z Colorado Rapids, lecz początkowo nie potrafił przebić się do składu i we wrześniu został wypożyczony na dwa miesiące do FC Tampa Bay z drugiego poziomu rozgrywek – USSF Division 2 Professional League[3]. Po raz kolejny udał się na wypożyczenie do Tampa Bay w lipcu 2011, tym razem spędził jednak w tym zespole zaledwie dwa tygodnie w rozgrywkach North American Soccer League[4]. Podstawowym zawodnikiem Earthquakes został dopiero w sezonie 2012, kiedy to zajął z drużyną pierwsze miejsce w konferencji zachodniej, zdobywając trofeum Supporters' Shield. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 2 maja 2012 w wygranej 5:3 konfrontacji z D.C. United, a ogółem barwy Earthquakes reprezentował przez cztery lata.

W styczniu 2014 Morrow przeniósł się do ekipy Toronto FC, w zamian za allocation money w najbliższym drafcie[5]. Tam z miejsca wywalczył sobie niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie i jeszcze w tym samym roku dotarł do finału turnieju Canadian Championship. W sezonie 2016 dotarł natomiast do finału Major League Soccer (MLS Cup), a także wygrał Canadian Championship. Jeszcze bardziej udane były dla niego rozgrywki 2017, podczas których zajął z Toronto pierwsze miejsce w konferencji wschodniej i drugi raz w karierze wywalczył Supporters' Shield, po czym wygrał rozgrywki MLS – po raz pierwszy w historii klubu. Sam był czołowym graczem zespołu trenera Grega Vanneya i został wybrany do MLS Best XI – najlepszej jedenastki rozgrywek[6]. Drugi raz z rzędu triumfował również w Canadian Championship.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych Morrow zadebiutował za kadencji selekcjonera Jürgena Klinsmanna, 29 stycznia 2013 w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Kanadą. W lipcu 2017 został powołany przez Bruce'a Arenę na Złoty Puchar CONCACAF, podczas którego rozegrał dwa z sześciu możliwych spotkań (obydwa w wyjściowym składzie). Amerykanie triumfowali natomiast w tym turnieju, pokonując w finale Jamajkę (2:1).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Justin Morrow | San Jose Earthquakes. [w:] San Jose Earthquakes [on-line]. sjearthquakes.com. [dostęp 2018-02-25]. (ang.).
  2. a b Justin Morrow Bio :: Notre Dame Men's Soccer. [w:] Notre Dame Fighting Irish [on-line]. und.com. [dostęp 2018-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lutego 2018)]. (ang.).
  3. Earthquakes Loan Morrow to FC Tampa Bay. [w:] San Jose Earthquakes [on-line]. sjearthquakes.com, 7 września 2010. [dostęp 2018-02-25]. (ang.).
  4. FC Tampa Bay Adds D/M Morrow on Loan. [w:] OurSports Central [on-line]. oursportscentral.com, 14 lipca 2011. [dostęp 2018-02-25]. (ang.).
  5. Reds Acquire Morrow From San Jose. [w:] Toronto FC [on-line]. torontofc.ca, 17 grudnia 2013. [dostęp 2018-02-25]. (ang.).
  6. Three Toronto FC Players Named to 2017 MLS Best XI. [w:] Toronto FC [on-line]. torontofc.ca, 30 listopada 2017. [dostęp 2018-02-25]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]