Kamienica przy 14 rue Martin Bernard w Montbrison
45°36′28,2″N 4°03′54,8″E/45,607833 4,065222 nr rej. PA00117529
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
14 rue Martin Bernard 42600 Montbrison |
| Typ budynku |
Kamienica |
| Rozpoczęcie budowy |
1587 |
Położenie na mapie Loary  | |
Położenie na mapie Francji  | |
Położenie na mapie regionu Owernia-Rodan-Alpy  | |
| 45°36′28,2″N 4°03′54,8″E/45,607833 4,065222
| |
Kamienica przy 14 rue Martin Bernard – wzniesiona w 1587 roku. Od 1949 roku posiada status monument historique, w kategorii classé (zabytek o znaczeniu krajowym)[1][2].
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Kamienica zlokalizowana jest przy 14 rue Martin-Bernard w miejscowości Montbrison, w departamencie Loara, w regionie Owernia-Rodan-Alpy[1][3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy budynek wybudowany w tym miejscu należał, jak podaje E. Revérend du Mesnil, do rodziny Robertet. W XIV wieku został spalony przy plądrowaniu miasta przez wojska angielskie. Obecna kamienica powstała w 1587 roku, przedsionek ze sklepieniem kolebkowym, szeroka kręcona klatka schodowa, przęsła z listwami płaskimi oraz pasy strópów w elewacji przedniej i tylnej. Elewacja przy ulicy, posiada fasadę z ciosanego kamienia datowaną na rok 1587; data wpisana w prostokątny kartusz i powiązana z herbem. Herby mogły należeć do małżeństwa Robertet-Mandelot: po prawej stronie Eléonore, po lewej François lub do następnych właścicieli Marguerite Mandelot i Charlesa de Neuville. Rezydencja przeszła następnie w ręce rodziny Tournonów, a następnie Pierre'a Le Conte, kiedy w 1722 roku poślubił Claudine Devaux de Montbrison[4].
Pod koniec XIX wieku dokonano przebudowy wystroju wnętrz. W salon na pierwszym piętrze wstawiono nowe belki stropowe ozdobione malowanymi kartuszami przedstawiającymi widoki krajobrazów i lokalnej lub wyidealizowanej architektury. Budynek, całkowicie odrestaurowany w 1993 roku, stał się budynkiem mieszkalnym z gabinetem lekarskim[5].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Elewacja od strony ulicy wykonana jest ciosanego granitu, elewacja od strony dziedzińca jest otynkowana. Elewacje mają pięć przęseł i trzy poziomy oddzielone gzymsami. Elewacja dziedzińca posiada wykusz wąskich świetlików, doświetlających krętą klatkę schodową. Okna z ciętego z granitu posiadają płaskie listwy[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b https://www.pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/PA00117529
- ↑ Maison du 16e siècle avec porte datée de 1587 à Montbrison - PA00117529 - Monumentum [online], monumentum.fr [dostęp 2024-03-08].
- ↑ 14 Rue Martin Bernard, Montbrison (42147) - Base Adresse Nationale [online], adresse.data.gouv.fr [dostęp 2024-03-08] (fr.).
- ↑ Martin Bernard (rue) [online], Archives municipales de Montbrison [dostęp 2024-03-08] (fr.).
- ↑ a b Hôtel Robertet-Mandelot puis immeuble - Inventaire Général du Patrimoine Culturel [online], patrimoine.auvergnerhonealpes.fr [dostęp 2024-03-08].