Kamionka (Litwa)
54°22′30″N 25°29′50″E/54,375000 25,497222
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina | |
| Populacja (2003) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Litwy  | |
| 54°22′30″N 25°29′50″E/54,375000 25,497222
| |
| Strona internetowa | |
Kamionka (lit. Akmenynė) – wieś położona 11 km na północny wschód od miasta Solecznik, 7 km na wschód od Małych Solecznik. Obecnie jest siedzibą niewielkiego starostwa i sołectwa. Jej nazwa pochodzi od nazwy rzeki, nad którą leży.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość ta znana jest już od XVIII wieku, kiedy to była własnością Wierzbowiczów. Dokumenty z wizytacji kościoła w Turgielach podają, że w 1830 r. na terytorium obecnej gminy w Kamionce działała cerkiew rzymsko-grecko-unicka[1]. W latach 1910-1911 zabudowania dworu wraz z całą ziemią stały się własnością Heleny Renigerowej. Kupiła ona dwór od Barbary Wanilewiczowej i Franciszka Chmielowskiego. Nowa właścicielka była potomkinią rodziny Wierzbowiczów - Heleną Wierzbowiczówną, która odzyskała skonfiskowane jeszcze w czasach carskich (po powstaniu z 1863 r.) dobra rodzinne[1]. Drewniany kościół pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus, został wybudowany w latach 1926-1930 pod nadzorem i z pomocą ks. Franciszka Tyczkowskiego. Rodzina Renigerów, wraz z proboszczem kamionkowskiej niegdyś parafii, księdzem Franciszkiem Tyczkowskim działali intensywnie na rzecz swojej wsi i otoczenia, co przyczyniło się do znacznych osiągnięć w życiu Kamionki[2]. Majątek ziemski Kamionka przestał należeć do tej rodziny w 1939 roku, gdy zaczęła się nacjonalizacja dóbr dworu. Ludwik Reniger został represjonowany i zesłany.
Liczba mieszkańców[edytuj | edytuj kod]
| Liczba mieszkańców
Kamionki w poszczególnych latach | ||
|---|---|---|
| Rok | Liczba mieszkańców | Tendencja |
| 1959 | 177 | Wzrostowa +110 |
| 2003 | 287 | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Antanas Lesys, Jovita Niuniavaite-Lesiene: Echa Kamionki. s. 1. [dostęp 2010-11-17]. (pol.).
- ↑ J. Hopen – Zawadzka: Wileńskie reminiscencje. Bydgoszcz: TMWIZW, 1996.