Klara Wendel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klara Wendel
Ilustracja
Data urodzenia

1 marca 1804

Data śmierci

29 października 1884

Zawód, zajęcie

handlarka, rozbójniczka

Klara Wendel (ur. 1 marca 1804 w Hergiswil, zm. 29 października 1884 w klasztorze św. Urbana[1], gmina Pfaffnau) – szwajcarska bezdomna, która w okresie handlu międzykantonalnego w latach 1824–1827 nazywana była „królową rozbójników”.

Proces[edytuj | edytuj kod]

Zajmowała się handlem piwnicznym. Jej proces o oszustwa jest uważany za jeden z najbardziej sensacyjnych w okresie restauracji w Szwajcarii. Rozpoczął się od aresztowania Klary Wendel w Einsiedeln w czerwcu 1824 roku. Podczas licznych przesłuchań opracowała strukturę fabularną przypominająca tę z Księgi tysiąca i jednej nocy. Śledczy uzyskiwali informacje od niej i jej współpracowników za pomocą tortur. Oficjalnie uznano ją za winną 20 morderstw, 14 podpaleń i 1588 kradzieży, co skutkowało skazaniem jej na 12 lat więzienia. Po odbyciu kary miała pozostać w kraju pod nadzorem lub opuścić kraj.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Home – Kloster St. Urban [online], www.st-urban.ch [dostęp 2021-10-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Brigitte Baur: Erzählen vor Gericht. Klara Wendel und der, grosse Gauner- und Kellerhandel‘ 1824–1827, Zürich 2014, ISBN 978-3-0340-1223-2.
  • Thomas Huonker: Fahrendes Volk – verfolgt und verfemt. Jenische Lebensläufe, Zürich 1990, ISBN 3-85791-135-2.
  • Thomas D. Meier, Rolf Wolfensberger: Eine Heimat und doch keine. Heimatlose und Nichtsesshafte in der Schweiz (16.–19. Jahrhundert), Zürich 1998, ISBN 978-3-905312-53-9.