Klasa wieku drzewostanu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Klasa wieku drzewostanu – umowny okres, zwykle 20-letni, umożliwiający zbiorcze grupowanie drzewostanów według ich wieku. Przeciętny wiek każdego drzewostanu określa się na podstawie wieku obliczonego (oszacowanego) dla kilkunastu drzew panujących danego gatunku. W praktyce leśnej wprowadzono pojęcie klas i podklas wieku, przyjmując następujące oznaczenia:

  • I klasa wieku obejmuje:
    • podklasę Ia – wiek od 1-10 lat
    • podklasę Ib – wiek od 11-20 lat
  • II klasa wieku obejmuje:
    • podklasę IIa – wiek od 21-30 lat
    • podklasę IIb – wiek od 31-40 lat
  • III klasa wieku obejmuje:
    • podklasę IIIa – wiek od 41-50 lat
    • podklasę IIIb – wiek od 51-60 lat
  • IV klasa wieku obejmuje:
    • podklasę IVa – wiek od 61-70 lat
    • podklasę IVb – wiek od 71-80 lat
  • V klasa wieku obejmuje:
    • podklasę Va – wiek od 81-90 lat
    • podklasę Vb – wiek od 91-100 lat.

W drzewostanach starszych niż 100 lat nie stosuje się podziału na podklasy, a więc:

  • VI klasa – wiek od 101-120 lat
  • VII klasa – wiek od 121-140 lat itd.

Istnieją również dwie kategorie, które trudniej jest oszacować i trudniej określić dokładny, przeciętny wiek. Są to:

Klasa odnowienia oraz klasa do odnowienia różnią się między innymi wielkością powierzchni zajmowanej przez młode pokolenie drzew.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]