Przejdź do zawartości

Komórka izodiametryczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komórka izodiametryczna[1], komórka izodiametralna[2]komórka równowymiarowa – o podobnej długości i szerokości, mająca kształt zbliżony do kuli, wielościenny[1][2] o rzucie okrągłym, kwadratowym, pięciokątnym, sześciokątnym, krótkoprostokątnym[3]. Ponieważ takie komórki zwykle występują w parenchymie, nazywane są też komórkami parenchymatycznymi[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Barbara Stachlik, Wybrane ćwiczenia z botaniki ogólnej, „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP w Krakowie”, 21, s. 59.
  2. a b Maria Olszewska: Cytologia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 49.
  3. Krzysztof Szoszkiewicz, Szymon Jusik, Tomasz Zgoła: Klucz do oznaczania makrofitów dla potrzeb oceny stanu ekologicznego wód powierzchniowych. Warszawa: Inspekcja Ochrony Środowiska, Wydawnictwo Naukowe Gabriel Borowski, 2010, s. 216, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-61227-32-8.
  4. Dietrich von Denffer, Morfologia, [w:] Eduard Strasburger (red.), Botanika: podręcznik dla szkół wyższych, wyd. 2 pol. według 28 oryg, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1967, s. 15.