Kommorienci
Kommorienci (łac. commorior, mori, mortuus – umierać równocześnie z inną osobą[1]) – osoby, które mając status spadkobiercy (np. ojciec i syn) umierają w warunkach uniemożliwiających ustalenie, która z nich zmarła wcześniej[2]. Kommorienci będący wzajemnymi spadkobiercami nie dziedziczą po sobie, ponieważ nie jest możliwe ustalenie, że dożyli chwili otwarcia spadku po pozostałych kommorientach.
Zgodnie z art. 32 polskiego kodeksu cywilnego[3] jeżeli kilka osób utraciło życie podczas grożącego im wspólnie niebezpieczeństwa, domniemywa się, że zmarły jednocześnie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Kuryłowicz, Słownik terminów, zwrotów i sentencji prawniczych łacińskich oraz pochodzenia łacińskiego, Kraków 2002, s. 22.
- ↑ A. Oleszko, Komentarz do art. 95(a), w: A. Oleszko, Prawo o notariacie. Komentarz. Część II, T. I, Art. 79-91, Warszawa 2012.
- ↑ Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. — Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360).
