Komunia święta duchowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komunia święta duchowa to rodzaj modlitwy katolików, mającej na celu "pielęgnowanie w duszy stałego pragnienia Sakramentu Eucharystii"[1].

Była stosowana przez wielu świętych i innych mistrzów życia duchowego. Tradycja jej stosowania pochodzi od Soboru Trydenckiego.

Pius XII pisał w encyklice Mediator Dei et hominum:

Kościół życzy sobie w szczególności, aby chrześcijanie przynajmniej pragnieniem przyjmowali eucharystyczny pokarm, zwłaszcza gdy im niełatwo uczynić to rzeczywiście, a to zaś w ten sposób, by wzbudziwszy żywą wiarę i upokorzywszy z uszanowaniem duszę, ufając całkowicie woli Boskiego Zbawiciela, łączyli się z Nim najpłomienniejszym jak tylko mogą uczuciem miłości[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Paweł II, ENCYKLIKA ECCLESIA DE EUCHARISTIA, n. 34. [dostęp 2003-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-06-28)].
  2. Bogusław Nadolski: Komunia duchowa. [w:] Anamnesis 39 [on-line]. KKBiDS. s. 53. [dostęp 2012-02-05]. (pol.).