Kult zmarłych dzieci w hinduizmie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kult zmarłych dzieci w hinduizmie – kult hinduistyczny często o charakterze posesyjnego rytualizmu, odnoszący się do niemowląt, dzieci i nastolatków[1] obojga płci deifikowanych po swojej przedwczesnej śmierci.

Kult zmarłych dzieci ustanawiany bywa również współcześnie w Indiach, wskutek przypisywanych im działań o charakterze posesyjnym na osoby pozostałe przy życiu lub lokalnych rytualistów posesyjnych albo na skutek objawień żyjącym członkom rodziny[2]. Zmarłe dzieci tego typu nazywane są w ogólności wirabhadra. W rozróżnieniu według płci, można wskazać na różne terminy, wywodzone się od sanskryckiego słowa określającego bohatera, tj. vīra. W obszarze języka telugu mogą to być następujące nazwy:

  • dla zmarłych dziewczynek: wirakanja
  • dla zmarłych chłopców: wiranna, wirudu

Wirabhadrowie egzystują one w zaświatach, jednak w 'sąsiedztwie' świata ludzi. Bywają honorowani rolą bóstw domowych (ich podobizny są wtedy instalowane w domowych ołtarzykach) w rodzinach wajśjów a nawet braminów, ze społeczności telugujęzycznych na przykład w rejonie delty rzeki Godawari.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ David. M. Knipe, "Balancing raudra and śanti: rage and repose in states of possession", s.352
  2. ↑ Martha Anandakrishnan, Ashes to Fruit: Empowerment Through Death Among Women Devotees of Virabhadra, University of Wisconsin--Madison, 1990, s.130
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kult_zmarłych_dzieci_w_hinduizmie&oldid=73153517”