Las Waipoua
Na mapach: 
35°39′S 173°33′E/-35,650000 173,550000
35°39′S 173°33′E/-35,650000 173,550000 Las Waipoua | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj obiektu | |
Położenie na mapie Nowej Zelandii  | |
| 35°39′S 173°33′E/-35,650000 173,550000
| |
Las Waipoua – las na zachodnim wybrzeżu regionu Northland na Wyspie Północnej w Nowej Zelandii. Jest obszarem ochrony drzew kauri w tym dwóch największych i najstarszych drzew tego gatunku, 51-metrowe Tāne Mahuta (Bóg lasu) i Te Matua Ngahere[1]. Najwyższe i uznawane za najstarsze kauri Tāne Mahuta ma ponad 2 000 lat[2].
Przez park przebiega droga o długości 18 km[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1876 roku rząd Nowej Zelandii wykupił od Maorysów teren lasu, ale dzięki trudnej dostępności nie został wycięty w XIX wieku[4]. W 1940 roku przystąpiono do wyrębu lasu, lecz dzięki masowym protestom las został objęty ochroną w 1952 roku jako największe zachowane skupisko drzew kauri[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Eyewitness Travel: New Zealand 2010 ↓, s. 111.
- ↑ Frommer's New Zealand 2012 ↓, s. 25.
- ↑ Lonely Planet New Zealand 2008 ↓, s. 191.
- ↑ NG-Nowa-Zelandia 2010 ↓, s. 99.
- ↑ Lonely Planet New Zealand 2008 ↓, s. 190.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eyewitness Travel: New Zealand. Londyn: Dorling Kindersley Limited, 2010. ISBN 978-0-75666-090-1. (ang.).
- Adrienne Rewi: Frommer's New Zealand. Wyd. VI. Hoboken: Wiley Publishing, INC., 2010. ISBN 978-0-470-49733-3.
- Charles Rawlings-Way, Brett Atkinson, Sarah Bennett, Peter Dragicevich, Errol Hunt: Lonely Planet New Zealand. Wyd. 14. Londyn: Lonely Planet, 2008. ISBN 978-1741048162. (ang.).
- Peter Turner: Przewodnik National Geographic - Nowa Zelandia. Wyd. 1. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2010. ISBN 978-83-7596-036-5. (pol.).