Lotnisko zapasowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lotnisko zapasowelotnisko określone w planie lotu, na którym może odbyć się lądowanie, kiedy nie zaleca się lądowania na lotnisku przeznaczenia[1].

Lotniska zapasowe dzieli się na[2]:

  • „lotnisko zapasowe po starcie” oznacza lotnisko zapasowe, na którym statek powietrzny może lądować, jeżeli byłoby to konieczne, wkrótce po starcie, w sytuacji, gdy nie jest możliwe wykorzystanie lotniska startu;
  • „lotnisko zapasowe na trasie” oznacza lotnisko, na którym statek powietrzny, znajdując się na trasie w warunkach nienormalnych lub w sytuacji awaryjnej, mógłby lądować;
  • „lotnisko zapasowe na trasie ETOPS” oznacza dogodne i odpowiednie lotnisko zapasowe, na którym statek powietrzny, lecąc na trasie w trakcie operacji ETOPS, może lądować w przypadku wyłączenia silnika lub w innych warunkach nienormalnych lub w sytuacji awaryjnej;
  • „lotnisko zapasowe docelowe” oznacza lotnisko zapasowe, na które statek powietrzny może lecieć, jeżeli lądowanie na lotnisku zamierzonego lądowania stanie się niemożliwe lub niecelowe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. AAP-6 Słownik terminów i definicji NATO. Biuro Standaryzacji NATO. s. 45. [dostęp 2020-11-29].
  2. Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 923/2012 z dnia 26 września 2012 r. ustanawiające wspólne zasady w odniesieniu do przepisów lotniczych i operacyjnych dotyczących służb i procedur żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (WE) nr 1035/2011 oraz rozporządzenia (WE) nr 1265/2007 (WE) nr 1794/2006 (WE) nr 730/2006 (WE) nr 1033/2006 i (UE) nr 255/2010 (CELEX: 32012R0923).