Lucjusz Emiliusz Mamercinus (konsul)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lucius Aemilius Mamercinus – polityk rzymski wywodzący się z patrycjuszowskiego rodu Emiliuszy.

Według źródeł historycznych był kolejno: trybunem wojskowym z władzą konsularną w 377 p.n.e.[1], dowódcą jazdy w 368 p.n.e.[2], konsulem w 366 p.n.e.[3] (wspólnie z Lucjuszem Sekstiuszem) i w 363 p.n.e.[4] (wspólnie z Gnejuszem Genucjuszem) oraz interrexem w 355 p.n.e.[5]. W 352 p.n.e. został wybrany ponownie na stanowisko dowódcy jazdy[6]

Był synem Lucjusza Emiliusza Mamercinusa, trybuna wojskowego z władzą konsularną z 391 p.n.e. oraz ojcem Lucjusza Emiliusza Mamercinusa Privernasa, konsula z 341 p.n.e. i 329 p.n.e.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 6, 32.
  2. Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 6, 38.
  3. Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 7, 1.
  4. Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 7, 3.
  5. Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 7, 17.
  6. Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 7, 21.