Ludoteka
Ludoteka (łac. ludus – zabawa, gr. θήκη thēkē – zbiornik) lub biblioteka zabawkowa (ang. toy library)[1] – instytucja kultury zajmująca się gromadzeniem, przechowywaniem i udostępnianiem gier i zabawek.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą ludotekę utworzono w 1935 roku w Stanach Zjednoczonych. W Europie ludoteki zaczęły pojawiać się w latach 50. XX wieku, a ich największy rozwój nastąpił w latach 70. i 80[2].
W 1990 roku założone zostało International Toy Library Association będące stowarzyszeniem zrzeszającym istniejące na całym świecie ludoteki[3].
Funkcjonowanie[edytuj | edytuj kod]
Ludoteki mogą prowadzić działalność polegającą na wypożyczaniu swoich zbiorów bądź organizowaniu sesji gier i zabaw na miejscu. Istnieją także ludoteki mobilne przewożące swoje zbiory i udostępniające je w różnych miejscach[4].
Celem istnienia ludotek jest zapewnienie ich użytkownikom dostępu do zabawy i edukacji. Misją ludotek jest także stworzenie bezpiecznego środowiska do zabawy oraz jej promocja jako zjawiska korzystnego społecznie[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Magdalena Litwin, Gry i zabawy w instytucjach kultury. O (nie) możliwości utworzenia ludotek w Polsce, "Homo Ludens" 2015, s. 147.
- ↑ Renata Zając, Magdalena Janas, Edukacja w bibliotece poprzez zabawę, [w:] Biblioteka w przestrzeni edukacyjnej. Funkcje i wyzwania w XXI wieku, red. Stanisław Skórka, Ewa Piotrowska, Kraków 2013, s. 161).
- ↑ About ITLA. itla-toylibraries.org. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
- ↑ Toy Libraries – General Models of Operation. itla-toylibraries.org. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
- ↑ Benefits of Toy Libraries. itla-toylibraries.org. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).