Maksymalny poziom piętrzenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maksymalny poziom piętrzenia – najwyższe położenie zwierciadła spiętrzonej wody przy uwzględnieniu pojemności powodziowej stałej; w przypadku budowli piętrzącej wodę lecz niemającej określonej pojemności powodziowej, maksymalny poziom piętrzenia równy jest normalnemu poziomowi piętrzenia[1].

Maksymalny poziom piętrzenia jest wymieniany jako jeden z podstawowych parametrów w dokumentacji wodno-prawnej dotyczącej wszystkich zbiorników posiadających możliwość piętrzenia wody, a jest określany w metrach nad poziomem morza (m n.p.m.) i podawany z dokładnością do 1 cm.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 21 sierpnia 2019 r. w sprawie zakresu instrukcji gospodarowania wodą. Dz.U. z 2019 r. poz. 1725


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]