Materiał quasi-plastyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zależność obciążenie-ugięcie dla próbki wykonanej z betonu zwykłego i fibrobetonu, poddanej zginaniu

Materiał quasi-plastyczny (pozornie-plastyczny) – materiał, który posiada pewne cechy materiału plastycznego, ale nim nie jest[1].

Przykładem takiego materiału jest fibrobeton. Po dodaniu włókien do kompozytu cementowego nabiera pewnych cech charakteryzujących materiał plastyczny. Nie jest już kruchy i nie pęka tak szybko jak beton zwykły, lecz się odkształca, zachowując przy tym swoją nośność. Jest w stanie przenieść krótkotrwałe przeciążenia bez widocznych uszkodzeń[1].

Quasi-plastyczność najbardziej uwidacznia się przy porównaniu zależności obciążenie-ugięcie podczas zginania próbki wykonanej z betonu zwykłego i fibrobetonu. Zniszczenie całkowite próbki wykonanej z fibrobetonu następuje po dłuższym czasie, niż w przypadku betonu zwykłego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Katzer J., Kształtowanie właściwości wybranych fibrokompozytów cementowych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej, Białystok 2010