Metoda RPI

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metoda RPI-X (eng. retail price index) - określana też jako metoda pułapu cenowego. Szeroko stosowana metoda regulacji cen w sieciowych sektorach infrastrukturalnych. Stwarza ona szansę usunięcia słabości metody regulacji stopy zwrotu. Metoda pułapu cenowego odchodzi bowiem od zasady trwałego powiązania cen regulowanych z kosztami i zyskami przedsiębiorstwa regulowanego.

RPI - poziom inflacji

X - parametr efektywności (ustalona przez urząd regulacyjny wartość wyrażona w procentach)

Najtrudniejszym elementem procedury w regulacji typu RPI - X, jest uzgodnienie wskaźnika poprawy efektywności X dla każdej z firm. Wynik analizy porównawczej stanowi obiektywny wkład do negocjacji na temat jego wysokości. Urząd regulacyjny ustalając wartość X pośrednio ustala również stopę zwrotu (zysków). Firma może mieć tendencje do zwiększania kosztów w celu skłonienia urzędu regulacyjnego do obniżenia X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Zasady polityki gospodarczej” N. Acocella, Wydawnictwo Naukowe PWN 2002
  • Słownik regulacji i regulatora ([1])