Milano Koenders

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milano Koenders
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1986
Amsterdam

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
SDZ
1996–2006 AFC Ajax
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2007 RKC Waalwijk 30 (0)
2007–2012 AZ Alkmaar 21 (0)
2009 NEC Nijmegen (wyp.) 14 (2)
2010 Sparta Rotterdam (wyp.) 13 (1)
2010–2012 NAC Breda (wyp.) 49 (1)
2012–2015 Heracles Almelo 53 (0)
2016–2017 Concordia Chiajna 18 (1)
W sumie: 198 (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2006  Holandia U-20 2 (0)
2006–2007  Holandia U-21 3 (0)
W sumie: 5 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Milano Koenders (ur. 31 lipca 1986 w Amsterdamie) – holenderski piłkarz pochodzenia surinamskiego występujący na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Koenders jako junior grał w klubach SDZ oraz AFC Ajax. W Ajaksie grał do 2006 roku, ale nie zdołał zadebiutować w jego pierwszej drużynie. Latem 2006 roku podpisał kontrakt z RKC Waalwijk, grającym w Eredivisie. W tych rozgrywkach zadebiutował 15 września 2006 w wygranym 1:0 pojedynku z ADO Den Haag. Przez rok rozegrał tam 30 spotkań. W 2007 roku, po spadku RKC do Eerste divisie, Koenders odszedł z klubu.

Za 2,5 miliona euro przeszedł do pierwszoligowego AZ Alkmaar. Pierwszy ligowy mecz rozegrał tam 25 sierpnia 2007 przeciwko Vitesse (0:1). W styczniu 2009 został wypożyczony do NEC Nijmegen. Zadebiutował tam 1 lutego 2009 w wygranym 1:0 ligowym spotkaniu z Feyenoordem, w którym strzelił także gola, pierwszego w Eredivisie. Sezon 2009/2010 spędził na wypożyczeniu w Sparcie Rotterdam (Eredivisie), a latem 2010 roku wypożyczono go do NAC Breda, również z Eredivisie.

W 2012 roku odszedł do Heraclesa Almelo. Jego zawodnikiem był do 2015 roku. W 2016 roku został zawodnikiem rumuńskiej Concordii Chiajna. Spędził tam sezon 2016/2017, po czym odszedł z klubu.

W Eredivisie rozegrał 180 spotkań i zdobył 4 bramki.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Koenders jest byłym reprezentantem Holandii U-20 oraz U-21.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]