Mnichowe Baby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mnichowe Baby – trzy ściany opadające z Mnichowego Tarasu do Nadspadów w Dolinie za Mnichem w polskich Tatrach Wysokich[1]. Są widoczne znad Morskiego Oka, a ich wysokość dochodzi do 200 m[2].

Nazwę wprowadził Władysław Cywiński w 8 tomie przewodnika Tatry. Oglądane z dołu Mnichowe Baby wyglądają jak wybitne turnie, oddzielają je bowiem od siebie dwa głęboko wcięte żleby: Kuluar Kurtyki i Żleb Szecówki. Nie są to jednak turnie, lecz ściany, krawędzie Mnichowego Tarasu są bowiem płaskie i brak w nich jakiegokolwiek pionowego wcięcia. Widoczne z dołu punkty kulminacyjne to wysunięte do przodu części krawędzi Mnichowego Tarasu. W kolejności od lewej do prawej (patrząc z dołu) są to: Wielka Mnichowa Baba, Pośrednia Mnichowa Baba i Mała Mnichowa Baba. Oddzielają je dwa żleby. Kolejno od lewej do prawej są to Kuluar Kurtyki i Żleb Szecówki[2].

Przez długi czas taternicy omijali ściany Mnichowych Bab, ostatnio jednak stały się one bardzo popularnym obiektem wspinaczki, głównie zimą. Znajdują się blisko Schroniska PTTK nad Morskim Okiem, mają krótkie i na ogół bezpieczne dojścia i zejścia. Można się tutaj wspinać nawet przy bardzo złej pogodzie, nawet przy dużym zagrożeniu lawinowym. Zagrożony lawinami jest tylko odcinek o długości około 100 m między podstawą ścian a dnem Nadspadów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-05-15].
  2. a b c Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 8. Cubryna, Poronin: Wyd. Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1