Uzwojenie wtórne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Napięcie wtórne)
Schematyczne przedstawienie idealnego transformatora

Uzwojenie wtórne transformatorauzwojenie, z którego odbiera się napięcie wyjściowe zwane z tej racji napięciem wtórnym. Odpowiednio, prąd elektryczny płynący w uzwojeniu wtórnym jest nazywany prądem wtórnym[1].

Napięcie wtórne jest zazwyczaj różne od napięcia pierwotnego. W wypadku, gdy napięcie wtórne jest wyższe od pierwotnego, transformator taki nazywamy transformatorem podwyższającym. Zaś jeśli napięcie wtórne jest niższe od pierwotnego mamy do czynienia z transformatorem obniżającym[1].

Istnieje również pojęcie wtórnej strony transformatora, która w różnych kontekstach może oznaczać zarówno uzwojenie wtórne, napięcie wtórne jak i prąd wtórny[2].

Uzwojenie wtórne może być połączone elektrycznie z uzwojeniem pierwotnym lub też odizolowane elektrycznie od uzwojenia pierwotnego (separacja galwaniczna)[2].

Uzwojenie wtórne może posiadać odczepy, tak aby móc zasilać odbiorniki o różnych napięciach nominalnych, np. 6V, 12V i 24V.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Władysław Latek: Maszyny Elektryczne 1. Wieczorowa Szkoła Inżynierska, s. 24-25. (pol.).
  2. a b Józef Węglarz: Maszyny Elektryczne. WNT Warszawa 1968, s. 196. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Latek: Maszyny Elektryczne 1. Wieczorowa Szkoła Inżynierska, s. 24-25. (pol.).