Uzwojenie Ayrtona-Perry’ego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uzwojenie Ayrtona Perry’ego

Uzwojenie Ayrtona-Perry’ego – rodzaj uzwojenia bifilarnego, w którym przewody nawinięte są na element nośny w przeciwnych kierunkach: prawoskrętnie i lewoskrętnie, a następnie połączone równolegle.

Zalety[edytuj | edytuj kod]

Uzwojenie takie umożliwia uzyskanie najmniejszych wartości indukcyjności i pojemności pasożytniczej w rezystorach drutowych[1].

Wady[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ dwie części drutu oporowego połączone są równolegle, to rezystory wykonane w tej technologii mają czterokrotnie mniejsze wartości rezystancji niż wykonane w tradycyjny sposób z tej samej ilości drutu.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Rezystory z uzwojeniem Ayrtona-Perry’ego wykorzystuje się obwodach elektronicznych wielkiej częstotliwości, gdzie zjawiska pasożytnicze mogą mieć krytyczny wpływ na działanie obwodu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. K. Padmanabhan: Electronic Components. Laxmi Publications, s. 16. ISBN 81-7008-969-7.