Nerw nadbloczkowy

Nerw nadbloczkowy (łac. n. supratrochlearis) – najcieńsza z gałęzi nerwu czołowego. Odchodzi od niego w tylnej części oczodołu i kieruje się przyśrodkowo oraz do przodu dzieląc się nad bloczkiem mięśnia skośnego górnego na swoje gałęzie końcowe. Przebiega przez otwór czołowy kości czołowej.

Gałęzie

Nerw nadbloczkowy posiada dwie gałęzie końcowe:

1. Gałąź górna (ramus superior) - przebija mięsień okrężny oka i mięsień czołowy. Zaopatruje skórę powieki górnej, nasady nosa i dolną okolicę czoła.
2. Gałąź dolna (ramus inferior) - najczęściej zespala się z nerwem podbloczkowym. Zaopatruje skórę i spojówkę w obrębie kąta wewnętrznego oka.

Bibliografia

• Bochenek, Adam; Reicher, Michał. Anatomia człowieka. Tom 5. Red. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012, 596 s. ISBN 978-83-20-03258-1

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.