Ośmiostopowiec jambiczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ośmiostopowiec jambiczny – format wiersza sylabotonicznego, zasadniczo szesnastozgłoskowy, lub w przypadku hiperkataleksy siedemnastozgłoskowy, w którym akcenty padają na sylaby parzyste[1].

Schemat ośmiostopowca jambicznego przedstawia się sSsSsSsS||sSsSsSsS(s).

Ośmiostopowiec jambiczny występuje w literaturze polskiej stosunkowo rzadko. Został on użyty między innymi przez Leopolda Staffa w wierszu Dzwony i przez Bolesława Leśmiana w balladzie Dziewczyna, o czym pisał jako pierwszy Kazimierz Wyka[2].

Chowałem dzwony w piersi mej; ponure, groźne, głuche dzwony,

Drzemiące niby w mrocznej mgle dzwonnicy cichej, opuszczonej.

Czuwałem trwożnie nad ich snem, bo byłem w sercu pełen lęku,

By się nie zbudził śpiący spiż z huraganowym echem jęku;

Czuwałem trwożnie nad ich snem tłoczącym, ciężkim jakby ołów,

Kochałem bowiem senny czar opustoszałych już kościołów. (Leopold Staff, Dzwony)

I runął mur, tysiącem ech wstrząsając wzgórza i doliny!

Lecz poza murem – nic i nic! Ni żywej duszy, ni Dziewczyny!

Niczyich oczu ani ust! I niczyjego w kwiatach losu!

Bo to był głos i tylko – głos, i nic nie było, oprócz głosu!

(Bolesław Leśmian, Dziewczyna)

Antoni Lange użył tego formatu w przekładzie epizodu z Mahabharaty Nal i Damajanti:

Był so­bie król, imie­niem Nal, syn Wi­ra­se­ny, wal­ny w dło­ni,

Wszech po­żą­da­nych peł­ny cnót, fo­rem­ny cia­łem, świa­dom koni,

Kró­lew­skich mę­żów rze­szy stał na cze­le, niby mło­dy bóg –

Po­nad wszyst­kie­mi wzwyż a wzwyż, jako pro­mien­ny słoń­ca łuk[3].

Ośmiostopowiec jambiczny może też występować w postaci wyraźnie dwudzielnej, z hiperkataleksą zarówno w średniówce, jak i klauzuli. Osiąga wtedy rozmiar symetrycznego osiemnastozgłoskowca.

Schemat ośmiostopowca jambicznego dwudzielnego przedstawia się sSsSsSsSs||sSsSsSsSs.

Format ten pojawia się na przykład w tłumaczeniach z angielskiego, gdzie służy za odpowiednik jambicznego siedmiostopowca[4]. Witold Dąbrowski wykorzystał ten format w przekładzie z poezji ormiańskiej:

Losie zdradziecki! Ty na ziemie strącasz na powrót z wysokości

I w jednej chwili wstrzymać umiesz szybki kołowrót doczesności[5].

Frik, Koło fortuny

W literaturze anglojęzycznej ośmiostopowiec jambiczny w przeplocie z siedmiostopowcem zastosował amerykański poeta Abel Beach w wierszu Autumn

We note the changing winds and skies as Autumn sere draws near, When garnered sheaves and scattered leaves each tell the tale of summer past;

Pomona's smiling fruits beguile the closing year with cheer. And Ceres pours her harvest stores o'er broad and happy lands at last[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków, 2003, s. 73.
  2. Kazimierz Wyka, Bolesław Leśmian. Dwa utwory, [w:] Liryka polska. Interpretacje, red. Jan Prokop i Janusz Sławiński, Gdańsk 2001, s. 264.
  3. Nal i Damajanti. Baśń sta­ro­in­dyj­ska z ksiąg Maha-Bha­ra­ty. Z san­skry­tu prze­ło­żył A. Lan­ge, War­sza­wa 1906.
  4. Wiktor Jarosław Darasz, o.c.,s. 73-74.
  5. Stara poezja armeńska. Wybrał, wstępem i przypisami opatrzył Andrzej Mandalian, Warszawa, 1970, s. 76.
  6. Abel Beach: Western airs: choice selections from the miscellaneous poems. Archive.org. s. 70. [dostęp 2016-11-24]. (ang.).