Ożaglowanie żebrowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ożaglowanie żebrowe – typ ożaglowania charakteryzujący się tym, że grot ma kształt trójkąta obróconego wierzchołkiem ku dołowi; nie ma bomu, a gafel jest podwójny i wygięty na kształt żeber. Powierzchnia grota układa się wewnątrz wygiętego i rozwidlonego gafla, który nosi nazwę szprajsgafla.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993, s. 220. ISBN 83-85413-73-1.