Objaw Reichardta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw Reichardta, inaczej "czystej kartki" – objaw psychiatryczny, będący manifestacją złożonych omamów wzrokowych, tzw. scenicznych. Polega na tym, że chory płynnie czyta z podanej mu czystej, niezapisanej kartki bądź opisuje nieistniejącą ilustrację[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Agata Szulc, Psychiatria, Wrocław: Edra Urban & Partner, [cop. 2018], ISBN 978-83-65835-90-1, OCLC 1043049445 [dostęp 2020-04-16].