Objaw Sterlinga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw Sterlinga (objaw/odruch Sterlinga-Rosnera, górny objaw Rossolimo) – objaw neurologiczny z grupy objawów piramidowych, bardzo zbliżony do objawu Trömnera. Polega na nagłym i szybkim zgięciu dłoniowym palców swobodnie zwisającej ręki badanego po raptownym i sprężystym uderzeniu opuszkami ręki badającego w opuszki palców badanego[1].

Objaw opisał jako pierwszy polski neurolog Władysław Sterling w 1926 roku, a w 1935 roku niezależnie od niego jugosłowiański neurolog Rudolf Rosner.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbysław Kopyść, Leksykon klinicznych terminów odimiennych (eponimów), Zielona Góra: Okręgowa Izba Lekarska, 1999, s. 243-244, ISBN 83-912531-0-4, OCLC 749317177.