Odchyłka kątowa w ciągu poligonowym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odchyłka kątowa – różnica pomiędzy sumą kątów w ciągu poligonowym teoretyczną i sumą kątów praktyczną

Mierząc kąty w ciągu poligonowym zawsze popełnimy jakieś błędy, zatem otrzymana suma kątów nie będzie zgadzała się z tą, która powinna wyjść w teorii. Odchyłka kątowa pozwala wyrównać obserwacje tak, aby ich suma zgadzała się z sumą teoretyczną i aby można było dokonywać dalszych obliczeń nie powiększając błędów.

Praktyczna suma kątów jest sumą poszczególnych kątów (wewnętrznych) ciągu poligonowego, natomiast teoretyczna suma kątów (wewnętrznych) jest obliczana z odpowiednich wzorów:

  • w ciągu poligonowym zamkniętym wynosi gdzie n – liczba kątów w ciągu
  • w ciągu poligonowym otwartym wynosi dla kątów lewych i dla kątów prawych, gdzie i to azymuty początkowego i końcowego boku nawiązania, natomiast kąty lewe to kąty położone po lewej stronie, jeżeli stoimy na którymś z punktów i ciągu i patrzymy na następny, analogicznie kąty prawe.

Odchyłkę kątową obliczamy więc ze wzoru:

Znak odchyłki kątowej ustalamy z oparciu o nierówność:

  • jeśli odchyłka ma znak ujemny (−),
  • jeśli odchyłka ma znak dodatni (+).

Po obliczeniu wartości odchyłki kątowej, należy ją rozrzucić, to znaczy dodać ją (lub odjąć) do każdego z pomierzonych kątów. Odchyłkę powinno się rozrzucać proporcjonalne do wielkości kątów, tzn. kąt większy, powinien zostać powiększony (lub pomniejszony) o proporcjonalnie większą część odchyłki niż kąt mniejszy. Można dokonać tego ze wzoru na miarę kąta wyrównanego: gdzie to pomierzona miara każdego z kątów ciągu poligonowego.