Okolica barkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Okolica barkowa (łac. regio acromialis) – w anatomii człowieka, parzysta okolica kończyny górnej, klasyfikowana również jako okolica szyi[1].

Okolica barkowa ma kształt owalny. Przyśrodkowo graniczy z okolicą obojczykową, punktowo (kolejno ku tyłowi) – z okolicą szyi tylną, okolicą nadłopatkową i okolicą łopatkową. Bocznie – obejmowana jest przez okolicę naramienną.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 183. ISBN 83-200-2110-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 182-4. ISBN 83-200-2110-3.