Państwowa Komisja Etatów
Państwowa Komisja Etatów – centralna jednostka organizacyjna rządu istniejąca w latach 1950–1956, ustanowiona w celu regulowania uposażenia pracowników państwowych i samorządowych oraz przewodniczących organów wykonawczych gmin miejskich i wiejskich. Etatami w rozumieniu rozporządzenia były etaty osobowe pracowników zatrudnionych w urzędach i władzach, w instytucjach i zakładach publiczno-prawnych oraz w organizacjach i instytucjach społecznych, korzystających z subwencji i dotacji państwowych.
Powołanie Komisji[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1950 r. w sprawie utworzenia Państwowej Komisji Etatów ustanowiono Komisję[1].
Zakres działania Komisji[edytuj | edytuj kod]
Do zakresu działania Komisji należało:
- walka z przerostami etatów,
- ustalenie norm zatrudnienia,
- ustalenie typowych schematów etatów dla urzędów, władz, instytucji, zakładów i organizacji,
- zatwierdzenie etatów i kontyngentów etatów,
- czuwanie nad przestrzeganiem przepisów prawnych, dotyczących etatów.
Kierowanie Komisją[edytuj | edytuj kod]
Na czele Komisji stał Prezes, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów.
Prezesa Komisji zastępowali dwaj wiceprezesi, powoływani i odwoływani przez Prezesa Rady Ministrów.
Kolegium Komisji[edytuj | edytuj kod]
Kolegium Komisji tworzyli:
- Prezes,
- dwaj wiceprezesi,
- delegat Ministra Skarbu,
- delegat Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
Zniesienie Komisji[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z 1956 r. w sprawie zniesienia Państwowej Komisji Etatów zlikwidowano Komisję[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1950 r. w sprawie utworzenia Państwowej Komisji Etatów. Dz.U. z 1950 r. nr 5, poz. 39
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 lipca 1956 r. w sprawie zniesienia Państwowej Komisji Etatów. Dz.U. z 1956 r. nr 35, poz. 160