Pancho Carter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pancho Carter
Ilustracja
Carter w 2011 roku
Imię i nazwisko

Duane C. Carter Jr.

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1950
Racine

Sukcesy

1972: USAC National Midget Series (mistrz)
1974, 1976: USAC National Sprint Car Series (mistrz)
1978: USAC National Silver Crown (mistrz)
1980: USAC National Silver Crown (wicemistrz)

Duane C. Carter „Pancho” Jr. (ur. 11 czerwca 1950 roku w Racine) – amerykański kierowca wyścigowy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Carter rozpoczął karierę w międzynarodowych wyścigach samochodowych w 1971 roku od startów w AUSAC National Sprint Car Series, gdzie został sklasyfikowany na trzydziestej pozycji w końcowej klasyfikacji kierowców. Trzy lata później został mistrzem tej serii. W późniejszym okresie Amerykanin pojawiał się także w stawce USAC National Silver Crown, USAC National Midget Series, USAC National Championship, CART Indy Car World Series, Indianapolis 500, USAC Gold Crown Championship, IMSA Camel GTO oraz NASCAR Winston Cup.

W CART Indy Car World Series Carter startował w latach 1979-1992, 1994. Pierwsze zwycięstwo odniósł w 1981 roku, kiedy wygrał wyścig na torze Michigan International Speedway. Uzbierane 166 punktów pozwoliło mu wówczas stanąć na najniższym stopniu podium klasyfikacji generalnej. Dwa lata później był dziesiąty, a w kolejnych sezonach plasował się na pozycjach 13-31. W 1982 roku Amerykanin stanął na najniższym stopniu podium słynnego wyścigu Indianapolis 500. Trzy lata później startował z pole position, jednak wyścig ukończył na 33 miejscu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]