Parecheza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Parecheza (gr. παρήχησις parḗkhēsis)[1]figura retoryczna, fonetyczny środek stylistyczny, odmiana paronomazji, polegający na zestawieniu podobnie brzmiących słów, różniących się jedną głoską, o jedną głoskę lub mających przestawione sylaby[2]. W stosunku parechezy pozostają na przykład słowa w szeregu bak - bek - bok - buk - byk; bar - bark; tarka - katar. Charakter parechezy mają często rymy:

Pełno nas, a jakoby nikogo nie było:
Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło.
(Jan Kochanowski, Tren VIII)
I Bless thee, Lord, because I GROW
Among thy trees, which in a ROW
To thee both fruit and order OW.
What open force, or hidden CHARM
Can blast my fruit, or bring me HARM,
While the inclosure is thine ARM.
(George Herbert, Paradise)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henry George Liddell, Robert Scott: παρήχησις. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).
  2. Aleksandra Okopień-Sławińska, Parechesis, [w:] Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 2002. Zobacz też Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków, s.195.