Piecowisko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bryły starożytnego żużla. Piecowisko w Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie

Piecowisko – w archeologii mniej lub bardziej rozległy obszar będący reliktem warsztatów produkcyjnych związanych z wytopem metali (dymarek)[1]. Piecowisko ma najczęściej postać zarejestrowanego na powierzchni stanowiska żużla[2].

Piecowiska podzielić można na dwa typy: mniejsze, składające się z pozostałości po kilku lub kilkunastu piecach działających na potrzeby lokalnych społeczności i większe (setki, a nawet tysiące dymarek[3]), obliczone na produkcję masową, stanowiące relikty wyspecjalizowanych zespołów metalurgicznych[2]. Piecowiska stanowią podstawę badań i rekonstrukcji dawnych zespołów piecowych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tablica informacyjna, Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie
  2. a b Piecowisko dymarskie — starożytny warsztat produkcyjny - Dymarki Świętokrzyskie 2018 - OFICJALNA STRONA [online], dymarki.com [dostęp 2020-08-28].
  3. Marcin Jaworski, Małgorzata M. Jaworska, Wytop żelaza dawniej i dziś, w: Warszawski Tryptyk Edukacyjny, s. 141
  4. Archeologia - piecowisko - hutnia.pl [online], hutnia.pl [dostęp 2020-08-28].