Pikopiko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pikopiko to proces oddychania, wykorzystywany przez hawajskich szamanów zwanych Kahuna. Poprzez oddech pikopiko szaman wchodził w stan podwyższonej koncentracji i relaksu. Rozróżnia się trzy główne centra energetyczne (piko): szczyt głowy, pępek i obszar genitaliów. Szczyt głowy reprezentuje duchowe połączenie, pępek uznawany jest za połączenie z otoczeniem człowieka, natomiast genitalia są centrum rozmnażania. Jeżeli osoba posiada trzy centra w równowadze, wtedy traktuje się taką osobę za całkowicie zdrową[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paul Waters, Huna : odkrycie wewnętrznej mocy hawajskiej sztuki uzdrawiania, Katowice: Kos, 2003, ISBN 83-89375-18-4, OCLC 749464161 [dostęp 2022-07-28].