Płyta solowa Kuby Sienkiewicza nagrana w 2005 roku. Muzyk powtórzył projekt umieszczenia programu nagranego w domu, na swojej stronie internetowej, do pobrania. Tym razem nie bawił się formą, a po prostu zagrał swoje pomysły na gitarze akustycznej. Do tego recitalu również można pobrać okładkę oraz teksty. Część piosenek została później wykorzystana przez Elektryczne Gitary na ich albumie, zatytułowanym Atomistyka. W tekstach Kuba Sienkiewicz znów może zaskoczyć, bo żartuje z własnych zmian w Starości, a wgłębia się w życie przedmiotów w Rozszywaczach - które, jak twierdzi, przydają się nie tylko urzędnikom, ale i alkoholikom. Ponuro ironizuje na temat dzisiejszych czasów w Czasach średnich, Chicagowskich nocach i Pladze, narzeka na aurę w Ciężkiej wiośnie, chwali swoją ulubioną, niemiecką autorkę, Anne-Sophie Mutter, a nawet stwierdza ironicznie, że nie chciałby gdzieś siebie spotkać.