Poród w pozycji kolankowo-łokciowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pozycja kolankowo-łokciowa – pozycja przy porodzie, w której kobieta klęczy pochylona z łokciami opartymi na podłożu oraz biodrami uniesionymi do góry[1].

Jest to jedna z pozycji wertykalnych, które rodząca może przybrać podczas porodu aktywnego w jego II okresie. Rekomendowana jest podczas szybkiego postępu akcji porodowej lub ustawienia potylicowego tylnego płodu. Główną zaletą tej pozycji jest niwelacja ryzyka wystąpienia objawów zespołu żyły głównej dolnej, a tym samym zmniejszenie niebezpieczeństwa wystąpienia deceleracji w akcji serca płodu. Podczas przerw między skurczami rodząca może swobodnie przejść do klęku lub siadu na piętach[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz H. Bręborowicz: Położnictwo. Podręcznik dla położnych i pielęgniarek. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 480. ISBN 83-200-2630-X.
  2. Iwanowicz-Palus Grażyna J.: Alternatywne metody opieki okołoporodowej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012, s. 304. ISBN 978-83-200-3646-6.