Portret Eugenii Dunin-Borkowskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret Eugenii Dunin-Borkowskiej
Ilustracja
Autor

Stanisław Ignacy Witkiewicz

Rodzaj

portret

Data powstania

1912

Medium

olej na płótnie

Wymiary

86,8 × 76 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Kraków

Lokalizacja

Muzeum Narodowe

Portret Eugenii Dunin-Borkowskiej (Portret oficjalny pani Bork, Portret kobiety w fotelu) – obraz olejny namalowany przez Stanisława Ignacego Witkiewicza w 1912[1].

Dzieło znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie (nr inw.: MNK II-b-3290) i jest eksponowane w Galerii Sztuki Polskiej XX wieku[1]. Wymiary obrazu to: wysokość – 86,8 cm, szerokość – 76 cm[1]. Na obrazie znajduje się sygnatura Ignacy Witkiewicz 1912[1].

Obraz jest jednym z kilkunastu portretów Eugenii Dunin-Borkowskiej – poetki i aktorki, żony Władysława Dunin-Borkowskiego – namalowanych przez Witkiewicza w latach 1909–1912 w Zakopanem[1]. Na tym portrecie Dunin-Borkowska ukazana została jako wytworna dama[1].

Udział w wydarzeniach[edytuj | edytuj kod]

Obraz był lub jest prezentowany m.in. na poniższych wystawach[1]:

  • Zawsze Młoda! Polska sztuka około 1900, 2012-09-26 – 2013-09-29; Krystyna Kulig-Janarek
  • Portret kobiety – historie malowane, 2019-02-01 – 2019-05-31; Muzeum Zamojskie w Zamościu
  • Zawsze Młoda! Polska sztuka około 1900, 2015-10-29 – 2016-01-31; Krystyna Kulig-Janarek, Bogusław Ruśnica, Muzeum Narodowe w Krakowie
  • XX + XXI. GALERIA SZTUKI POLSKIEJ, 2021-10-14 – 2030-12-31; Muzeum Narodowe w Krakowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Portret Eugenii Dunin-Borkowskiej. Muzeum Narodowe w Krakowie – zbiory cyfrowe. [dostęp 2022-08-28].