Powstanie chłopskie na Podkarpaciu
| Czas |
1492-1497 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Podkarpacie | ||
| Terytorium |
Polska | ||
| Wynik |
Zwycięstwo sił feudalnych | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Powstanie chłopskie na Podkarpaciu – rebelia chłopska w Polsce w latach 1492-1497[1].
Powstanie chłopskie którego przywódcą był Mucha wybuchło w 1490 na granicy polsko-mołdawskiej. Na czele chłopów mołdawskich i ruskich opanował on Ruś aż po Halicz. Kiedy powstańcy w sile około 9000 ludzi ruszyli na Lwów, pod Rohatynem doszło do bitwy z wojskami polskimi. Potyczkę powstańcy przegrali a Mucha zbiegł do Mołdawii. W 1492 planował wznowić powstanie ale został ujęty i uwięziony w Krakowie, gdzie zmarł. Nie ma pewności czy Mucha wzniecający powstanie w 1490 był tożsamy z Muchą z powstania z 1492 roku, czy też z Andrzejem Borulą przywódcą powstania z 1491[2]. Wojskami polskimi które rozbiły powstańców chłopskich oraz schwytały Muchę dowodził Mikołaj Chodecki[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tysiąc lat dziejów Polski. Przegląd ważniejszych wydarzeń z historii i kultury pod redakcją Adama Tatomira, Warszawa 1962, s.94.
- ↑ Kazimierz Lepszy Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia, Warszawa 1968, s.77.
- ↑ Zbigniew Łotys, Kwestia chłopska w świadomości społecznej polskiego Oświecenia, Olsztyn 2001, s.49.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Tatomir: Tysiąc lat dziejów Polski. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1962.
- Kazimierz Lepszy: Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968.
- Zbigniew Łotys: Kwestia chłopska w świadomości społecznej polskiego Oświecenia. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmiński-Mazurskiego, 2001.