Próba Czermaka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Próba Czermaka – test stosowany w badaniu mowy przez logopedów, laryngologów i foniatrów służący do oceny sprawności zwarcia podniebienno-gardłowego.

Przeprowadzanie testu[edytuj | edytuj kod]

Przed nosem badanego ustawiamy nieogrzane lusterko prosząc o wymawianie samogłosek lub sylab zawierających spółgłoski wybuchowe i samogłoski (np. pa-pa, ta-ta, ba-ba). W przypadku występowania nosowania otwartego pojawia się zaparowanie lusterka przez parę wodną zawartą w powietrzu uciekającym przez nozdrza przednie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]