Prąd znamionowy załączalny

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prąd znamionowy załączalny (ang. making capacity[1]) - największa chwilowa wartość prądu załączanego, którą łącznik w określonych warunkach i szeregu łączeniowym może załączyć bez trwałego sczepienia się styków oraz bez innych skutków powodujących nieprzydatność łącznika do dalszej pracy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ IEV ref 441-17-09
  2. ↑ Praca zbiorowa: Słownik terminologiczny elektryki : Aparaty elektryczne wchodzące w skład urządzeń rozdzielczych, Część 2, Instytut Elektrotechniki – Warszawa 1989.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Prąd_znamionowy_załączalny&oldid=51994616”