Prawo Bastiana-Brunsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prawo Bastiana-Brunsa (ang. Bastian-Bruns law) – teoria neurologiczna, głosząca, że całkowite poprzeczne uszkodzenie rdzenia kręgowego powoduje całkowite zniesienie odruchów ścięgnistych i napięcia mięśniowego poniżej miejsca uszkodzenia. Opisane przez Henry'ego Charltona Bastiana[1] i Ludwiga Brunsa[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Bastian HC. Über einen Fall totaler traumatischer Zerstörung des Rückenmarkes an der Grenze zwischen Hals- und Dorsalmark. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten" 25, 759-830 (1893)
  2. ↑ Bastian-Bruns law or sign w bazie Who Named It (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Prawo_Bastiana-Brunsa&oldid=51772546”