Prawo Directora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prawo Directora stwierdza, że większość rządowych programów publicznych jest zaprojektowana tak, aby skorzystała z nich przede wszystkim klasa średnia, choć finansowane są z podatków płaconych głównie przez wyższe i niższe klasy. Prawo to zostało zaproponowane przez ekonomistę Aarona Directora[1].

Myślą prawa Directora jest fakt, że mając na uwadze liczbę ludności i jej łączne bogactwo, klasa średnia zawsze będzie dominującą grupą interesu we współczesnej demokracji. Będzie ona również wykorzystywała swoje wpływy do zmaksymalizowania liczby otrzymywanych świadczeń państwowych i jednoczesnego zminimalizowania kosztów własnych[1].

Odniesienia[edytuj | edytuj kod]

  • Stigler, G (1970). Director’s Law of Public Income Redistribution, Uniwersytet Chicago.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b George J. Stigler, Director’s Law of Public Income Redistribution, „The Journal of Law & Economics”, 13 (1), 1970, s. 1–10, DOI10.2307/724835, JSTOR724835 [dostęp 2017-09-09].