Przepychanie nagniatające

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przepychanie nagniatające – sposób obróbki plastycznej otworów walcowych. W czasie obróbki przez otwór przepycha się (za pomocą prasy hydraulicznej działającej z siłą 5-20 tysięcy Niutonów) hartowaną kulkę lub specjalny trzpień (przepychacz). Średnica zewnętrzna narzędzia jest większa od średnicy otworu o 0,05-0,12 mm.

Przez przepychanie można uzyskać chropowatość 9 lub 10 klasy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Dobrzański (red): Budowa maszyn. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1968, s. 648-649, seria: Encyklopedia techniki.