Przywilej kruszwicki
Przywilej kruszwicki – umowa zawarta jakoby 16 czerwca 1230 r. między księciem Konradem I mazowieckim a Zakonem Krzyżackim, w której to książę przekazać miał Krzyżakom Ziemię Chełmińską i wszystkie przyległe tereny, które w przyszłości miałyby zostać podbite przez Zakon poza granicami Polski.
Oryginał dokumentu nie zachował się, stąd jego prawdziwość jest w historiografii, szczególnie polskiej, podważana[1]. Od XX wieku historycy polscy uważają go za falsyfikat sporządzony przez zakon krzyżacki, niemieccy natomiast za dokument autentyczny[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Max Perlbach: Die ältesten preußischen Urkunden kritisch untersucht. Altpreußische Monatsschrift. Band 10 (1873), S. 609–649
- ↑ Digital Library of Wielkopolska | Uwagi o autentyczności przywileju kruszwickiego z czerwca 1230 r [online], www.wbc.poznan.pl [dostęp 2018-09-29] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dariusz Sikorski, Przywilej kruszwicki. Studium z wczesnych dziejów zakonu niemieckiego w Prusach, wyd. TRIO, 2003 rok, ISBN 83-88542-10-9