Raye Montague
Raye Jean Montague (ur. 21 stycznia 1935, zm. 10 października 2018) – amerykańska architektka okrętowa. Jako pierwsza osoba używała programu komputerowego do zaprojektowania okrętu dla United States Navy (USN), była pierwszą kobietą na stanowisku kierowniczki programu projektowania okrętów (program manager of ships) w USN.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Raye Jordan urodziła się 21 stycznia 1935 w Little Rock[1]. W dzieciństwie była na wystawie objazdowej, na której pokazywano zdobyczny niemiecki okręt podwodny z okresu II wojny światowej, co zainspirowało ją do studiów inżynierskich[2]. W 1952 ukończyła szkołę średnią, w 1956 ukończyła University of Arkansas at Pine Bluff jako Bachelor of Science w zakresie zarządzania (w tym czasie University of Arkansas nie przyjmował Afroamerykanów na studia inżynierskie)[3].
W 1955 poślubiła Weldona A. Meansa, a rok później Davida H. Montague'a oraz w 1973 Jamesa Parrotta[2]. W 1956 została zatrudniona przez USN jako maszynistka[2], pracowała jako cywilna pracowniczka USN przez 33 lata[3]. Jako maszynistka pracowała w pobliżu komputera UNIVAC I obserwowała jego pracę[4]. Korzystając z nieobecności innych operatorów samodzielnie nauczyła się obsługiwać komputer[4]. Studiowała po godzinach, ucząc się programowania, stopniowo awansowała na stanowiska operatorki komputerowej (digital computer systems operator) i analityczki systemów komputerowych (computer systems analyst)[2]. Jako pierwsza osoba napisała program do komputerowego projektowania okrętów[2].
W latach 70. prowadzony przez nią departament otrzymał miesiąc na stworzenie komputerowych planów nowego typu okrętów. Modyfikując wcześniej istniejące już programy i system Montague stworzyła projekt w mniej niż 19 godzin[2]. Za to dokonanie została odznaczona w 1972 Meritorious Civilian Service Award i uważana jest za pierwszą osobę, która użyła programu komputerowego do zaprojektowania nowego okrętu[3]. W późniejszym czasie brała także udział w takich projektach jak okręty podwodne typu Seawolf i USS Dwight D. Eisenhower (CVN-69)[1].
W ramach jej obowiązków przeprowadzała między innymi comiesięczne briefing Kolegium Połączonych Szefów Sztabów i wykładała w United States Naval Academy[2].
Odeszła na emeryturę w 1990 w cywilnym odpowiedniku stopnia kapitana[2]. Po przejściu na emeryturę powróciła do Little Rock, gdzie działała w organizacjach społecznych[2]. Miała jedną córkę i jedną wnuczkę[2].
Zmarła 10 października 2018[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Raye Jean Jordan Montague (1935–2018). Encyclopedia of Arkansas History and Culture. [dostęp 2018-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Katharine Q. Seelye: Raye Montague, the Navy’s ‘Hidden Figure’ Ship Designer, Dies at 83. New York Times, 2018-10-18. [dostęp 2018-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c Sharde Miller: Meet the woman who broke barriers as a hidden figure at the US Navy. ABC News, 2017-02-20. [dostęp 2018-10-20]. (ang.).
- ↑ a b T.R. Causay: Real-Life ‘Hidden Figure’ Raye Montague Dies at 83. blackdoctor.org. [dostęp 2018-10-20]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- John Joyce: When the Chips Fall, Be Ready to Take Charge – Navy's 'Hidden Figure' Advises DoD Audience. United States Navy, 2017-04-21. [dostęp 2018-10-20]. (ang.).
- Elizabeth M. Collins: Breaking Barriers, Part 1, The Raye Montague Story. United States Navy, 2017-03-27. [dostęp 2018-10-20]. (ang.).
- Elizabeth M. Collins: Breaking Barriers, Part 2, The Raye Montague Story. United States Navy, 2017-03-28. [dostęp 2018-10-20]. (ang.).