Roślinność strefowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Roślinność strefowa, roślinność zonalna – formacje roślinne charakterystyczne dla danej strefy klimatycznej, najbardziej rozpowszechnione, dojrzałe i trwałe, tożsame ze zbiorowiskiem klimaksowym dla danej strefy.

Roślinność zonalna rozmieszczona jest na kuli ziemskiej przede wszystkim zgodnie z gradientem termicznym (od równika aż do stref polarnych) oraz z zawierającym się w poszczególnych strefach termicznych gradientem wilgotnościowym. W miejscach krzyżowania się korzystnych dla obu gradientów warunków występują zbiorowiska najbardziej skomplikowane czyli przede wszystkim lasy, podczas gdy w miarę pogarszania się warunków zaczynają przeważać coraz prostsze aż do pustyń. Przykładami roślinności strefowej są wiecznie zielone wilgotne lasy równikowe występujące w strefie gorącej, wilgotnej a w naszej strefie lasy liściaste zrzucające liście na zimę.

Dodatkowo w każdej strefie klimatycznej występują również formacje roślinne niemające charakteru zonalnego. Są to formacje:

  • azonalne,
  • intrazonalne,
  • ekstrazonalne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kornaś J., Medwecka-Kornaś A., 2002: Geografia roślin PWN, Warszawa.