Rocznik Psychiatryczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rocznik Psychiatryczny
Organ Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
Ilustracja
Państwo

 Polska

Adres

Warszawa, ul. Matejki 6 m. 1
J. Handelsman, p. Pruszków, Szpital Tworki (1949)

Wydawca

Lekarski Instytut Naukowo Wydawniczy

Organ prasowy

Polskie Towarzystwo Psychiatryczne

Tematyka

psychiatria

Pierwszy numer

1923

Ostatni numer

1951

Redaktor naczelny

Jan Mazurkiewicz (1923–1927)
Jan Nelken (1928–1939)
Józef Handelsman (1949–1951)

Średni nakład

2000[1] egz.

ISSN

1233-2399

OCLC

839150047

Rocznik Psychiatryczny – polskie czasopismo naukowe, publikujące prace z dziedziny psychiatrii. Wydawany w latach 1923–1951, był oficjalnym organem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Jego tradycje kontynuuje „Psychiatria Polska”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy komitet redakcyjny czasopisma stanowili Wiktor Grzywo-Dąbrowski, Jan Nelken, Rafał Radziwiłłowicz i Władysław Sterling. Członkami komitetu redakcyjnego byli także Eugeniusz Artwiński, Maurycy Bornsztajn, Stefan Borowiecki, Józef Handelsman, Witold Łuniewski, Jan Mazurkiewicz, Stefan Pieńkowski i Maksymilian Rose. Po wojnie komitet redakcyjny tworzyli Eugeniusz Brzezicki, Maurycy Bornsztajn, Wiktor Grzywo-Dąbrowski, Ryszard Dreszer, Józef Handelsman, Mieczysław Kaczyński, Bronisław Kostkiewicz i Eugeniusz Wilczkowski[1].

Czasopismo przed wojną ukazywało się w nieregularnych odstępach czasu, w dwóch zeszytach rocznie o łącznej objętości co najmniej 20 arkuszy wydawniczych. Artykuły miały streszczenia w języku francuskim[2]. Pierwszy zeszyt czasopisma wydany został z zapomogi wydziału nauki Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

W sierpniu 1939 roku kolejny (37) zeszyt „Rocznika Psychiatrycznego” był złożony do druku. We wrześniu władze niemieckie nakazały redakcji zniszczenie całego nakładu. Wbrew tym rozkazom redakcja próbowała przechować go w Klinice Psychiatrycznej Uniwersytetu Warszawskiego. Cały zakład został zniszczony podczas powstania warszawskiego, wraz z budynkiem Kliniki Psychiatrycznej[3]. Wydawanie czasopisma wznowiono w 1949 roku, kontynuując przedwojenną numerację zeszytów. W 1949 roku ukazały się trzy zeszyty, w 1950 tylko jeden, w 1951 roku też jeden. Artykuły miały streszczenia w języku rosyjskim i francuskim lub angielskim.

W 1951 roku zdecydowano o połączeniu „Rocznika Psychiatrycznego” i „Neurologii Polskiej” w czasopismo „Neurologia, Neurochirurgia i Psychiatria Polska” (wydawane 1951–1966)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rocznik Psychiatryczny 37 (2/3) s. II
  2. Od administracji Rocznika Psychjatrycznego. Rocznik Psychiatryczny 13, s. 227, 1930
  3. Od redakcji, „Rocznik Psychiatryczny” (37 (1/1949)), Warszawa 1949.
  4. Tadeusz Bilikiewicz, Jan Gallus: Psychiatria polska na tle dziejowym. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1962 ss. 197–198

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]